Kolejny post dotyczy kota bengalskiego, mam nadzieję że się spodoba. Miłego czytania! :)
Urocze koty bengalskie występują w kilku odmianach barwnych, lecz wszystkie łączy jedna cecha: wyrazisty rysunek na futrze. Cętki na ciele przedstawicieli tej rasy powinny być duże i układać się w koła lub rozety, jak w przypadku dzikich kotów. Niepożądane są natomiast pionowe paski, przypominające pręgowanie tygrysa. Najlepiej, jeśli na ciele kota bengalskiego daje się wyróżnić trzy różne odcienie: kolor podstawowy, ciemny rysunek i ciemne kontury.
W wyglądzie kota bengalskiego szczególną uwagę zwracają osadzone w okrągłym pyszczku duże błyszczące, owalne oczy, kształtem przypominające migdały, dzięki którym koty te sprawiają wrażenie stworzeń bardzo zainteresowanych otaczającym światem. Charakterystyczne dla tej rasy są także znak M na czole, wysokie kości policzkowe i szeroka, mocna kufa. Głowa kotów bengalskich jest trójkąta, dość szeroka i mała w stosunku do reszty ciała.
Dlaczego kot bengalski w Europie nazywany jest czasem leopardetą? Widać to na pierwszy rzut oka: charakterystyczne rozety na futrze zwierzęcia do złudzenia przypominają cętki na ciele jego dużego, dzikiego pobratymca. Jedną z najbardziej wyróżniających go cech jest niezaspokojona ciekawość. Nie dziwi więc, że do ulubionych zajęć kota bengalskiego należą dalekie wyprawy, podczas których patroluje swój rewir. Dokąd tym razem zmierza ten kociak?
Choć wyglądem koty bengalskie przypominają swoich dzikich krewniaków, z natury są jednak tak czułe i wierne jak koty domowe. Należą one do jednej z najmłodszych kocich ras: w 1963 r. Amerykanka Jean Mill skrzyżowała dzikiego azjatyckiego kota bengalskiego ( Felis bengalensis ) z krótkowłosym kotem domowym. Mimo to do dzisiaj populacja tych kotów jest niezbyt liczna
Mam nadzieje że was nie znudziłam. Kto chce następny post niech pisze w komentarzu. :)
